Een man komt naar je toe en zegt zijn naam.
De naam zegt je niets, nee. Je kijkt uit het raam.
De wind waait heel teder langs het voetpad.
Dit is de weg die je zult gaan, ja. Hij weet dat.
Hij zegt nog wat dingen. Je knikt maar, je luistert.
Het laatste wat hij meedeelt, wordt haast gefluisterd.
De hemel betrekt. Het zijn wolken die spelen.
Het venster wordt donker. De man gaat (je) vervelen.
Wanneer hij ten slotte vertrekt, kijk je hem niet meer na.
Het regent en je spoelt je schoon, ja. Je sterft weldra.
This site was created with Mobirise theme